SZYBKIE LINKI:

Sport

Reining

Reining uważany jest za koronną konkurencję western ridingu. Mówią tak nawet osoby, które tej konkurencji nie praktykują. Dzieje się tak, gdyż umiejętności konia reiningowego stanowią esencję jazdy konnej w stylu western. Konkurencja ta na przestrzeni kilkunastu ostatnich lat poczyniła niewątpliwie największy postęp spośród całego western ridingu. Reining jest popularny nie tylko w USA, ale także na całym świecie. W chwili obecnej stał się on niezwykle wyrafinowaną formą dresażu, jakże inną od tego, co prezentowali reiningowi pionierzy 30 lat temu.

Opisy manewrów w Reiningu

Powodowanie koniem to nie tylko kierowanie nim, ale także kontrola każdego jego ruchu. Najlepsze konie poddają się dobrowolnie prowadzeniu i kontroli, praktycznie bez widocznego przejawu oporu lub narzucania własnego sposobu poruszania się. Każdy ruch konia poza kontrolą jeźdźca uważany powinien być za przejaw utraty kontroli nad zwierzęciem. Każde odchylenie od ustalonego schematu powinno być traktowane za brak lub czasową utratę kontroli, a w konsekwencji za błąd, który powinien zostać oceniony punktami karnymi stosownie do ostrości przewinienia. Po zestawieniu wszelkich potknięć oraz wzięciu pod uwagę stopnia wykonania schematu i całokształtu wykonania przejazdu przez konia można określić końcową punktację. Punkty dodatnie powinny być przyznane za wykazaną miękkość, finezję, ustawienie, szybkość reakcji i zdolność wykonania różnych manewrów przy zachowaniu kontroli szybkości, która to kontrola określa poziom trudności przejazdu i sprawia, że sam przejazd jest bardziej ekscytujący oraz lepiej postrzegany przez widzów.

Manewry

Sędziowie zobowiązani są do oceny poszczególnych przejazdów w oparciu o stopień wykonania grupy manewrów wymaganych w poszczególnych schematach. Wszystkie schematy zostały podzielone na grupy siedmiu lub ośmiu manewrów. Przewidziano następujące manewry:

Wjazd na arenę

W trakcie wjazdu na arenę koń pokonuje dystans pomiędzy bramką a środkiem areny, gdzie ma rozpocząć przejazd schematu. Koń powinien w tym czasie kroczyć pewnie i pozostawać w rozluźnieniu. Każde działanie zmierzające do skorygowania konia, w tym zatrzymania i ruszenia lub powstrzymywania na wodzach jest traktowane jako niedozwolone działanie, które powinno wpłynąć negatywnie na wartość punktacji wykonania pierwszego manewru.

Zatrzymania

Zatrzymanie jest manewrem, w którym koń zwalnia z galopu do pozycji „stój" poprzez przesunięcie tylnych nóg pod unieruchomioną kłodę i ślizg na tylnych kopytach. Koń powinien rozpocząć zatrzymanie wyginając grzbiet i podstawiając tylne nogi pod kłodę, przy czym nadal powinien poruszać przednimi nogami będącymi w kontakcie z podłożem w przód. Przez cały manewr zatrzymania koń powinien pozostawać w wyprostowaniu wzmacniając kontakt z podłożem swoich tylnych nóg.

Spiny

Spin to seria obrotów na zadzie o 360 stopni wokół nieruchomej (wewnętrznej) tylnej nogi. Napęd ruchu konia pochodzić powinien od jego zewnętrznej tylnej nogi oraz od nóg przednich dotykających podłoża. Zad powinien zostać ustawiony w danym miejscu przy rozpoczęciu manewru i nie zmieniać miejsca przez cały okres wykonywania spinów. Dla sędziów pomocna jest obserwacja, czy koń nie zmienia położenia zadu zamiast obserwowania tylnej wewnętrznej nogi, czy pozostaje nieruchoma. Pomaga to skoncentrować się lepiej na elementach spinu (np. rytm ruchu, zachowanie konia, spokój, finezja i szybkość).

Rollback-i

Rollback to manewr polegający na zmianie o 180 stopni kierunku ruchu naprzód. W skład manewru wchodzą: galop do zatrzymania się; zwrot łopatkami w przeciwnym kierunku niż pierwotny kierunek ruchu (rolling); zagalopowanie - wszystkie elementy manewru wykonane powinny być w ciągłym ruchu.Nie dopuszcza przerw (hesistation) pomiędzy elementami manewru. Koń nie powinien wykonać kroku naprzód lub w tył wcześniej niż wykonanie zwrotu w przeciwnym kierunku.

Koła

Koła są manewrem wykonywanym w galopie, przy zachowaniu określonej wielkości ich obwodów oraz prędkości poruszania się konia. Manewr ten ujawnia stopień kontroli, zdolność wykonywania poleceń przez konia oraz stopień trudności związany z prędkością ruchu oraz jej zmianami. Koła powinny zawsze być wykonywane na przestrzeni areny zgodnie z opisem schematu i powinny mieć wspólny punkt środkowy. Wykonanie kół powinno pokazywać różnicę w prędkości i wielkości małych, wolnych kół i dużych, szybkich kół. Równocześnie wielkość i prędkość małych, wolnych kół w prawo powinna odpowiadać wielkości i prędkości małych, wolnych kół w lewo tak samo, jak wielkość i prędkość dużych, szybkich kół w prawo powinna odpowiadać wielkości i prędkości dużych, szybkich kół w lewo.

Cofania

Cofanie jest manewrem, w którym koń powinien poruszać się w tył po linii prostej, pokonując określony dystans minimum 3 metrów.

Przerwy (hesitate)

Przerwa to stan, w którym koń demonstruje zdolność do pozostawania odprężonym w spoczynku przez określony czas w trakcie przejazdu schematu. W tym czasie koń powinien stać odprężony, bez ruszania się z miejsca. Każdy ze schematów przewiduje też przerwę ( hesitate) na koniec schematu, aby zawodnik mógł zademonstrować sędziemu ukończenie przejazdu.

Zmiany w galopie

Zmiany w galopie oznaczają zmiany prowadzących nóg w galopie, zarówno przednich jak i tylnych, przy równoczesnej zmianie kierunku poruszania się konia. Zmiany w galopie wymagają wykonania bez zmiany chodu oraz bez różnic w prędkości. Powinny być dokonane w określonym miejscu na arenie, zgodnie z opisem schematu. Zmiana w galopie powinna dotyczyć równocześnie zarówno przednich jak i tylnych nóg konia. Tylko wykonana w trakcie tego samego kroku nie oznacza konieczności przyznania przez sędziego punktacji karnej.

Najazdy (run-downs) i objazdy (run-arounds)

Najazdy (run-downs) to fragmenty przejazdu od środka areny oraz wzdłuż ścian (ogrodzenia) i końca areny. Najazdy i objazdy (run-arounds) powinny uwidaczniać kontrolę nad koniem i stopniowe zwiększanie prędkości.